Forum Ιδεών!

  Οι θεωρίες του Νικόλα (Τεπελένη) ήταν πάντα ιδιαίτερα προκλητικές και ενδιαφέρουσες! Έπειτα από την προηγούμενη δημοσίευσή μου, ο Αλέξανδρος (Μπενάτσης) παίρνει σήμερα τη σκυτάλη με ένα άρθρο του γύρω από το ίδιο θέμα, του πώς δηλ. κάνουμε πρόοδο στη θέση, ενώ ο Αλ. προχωρά και ένα βήμα πιο πέρα, δείχνοντας ξεκάθαρα την προτίμησή του για ένα πιο επιθετικό στυλ παιχνιδιού!

Γράφει ο Αλέξανδρος Μπενάτσης

"Θέλοντας να συμβάλω στο δημιουργικό διάλογο που αναπτύχθηκε μεταξύ Νικόλα και Θανάση, θα ήθελα να καταθέσω και εγώ τις  προσωπικές μου απόψεις.

 Καταρχάς πιστεύω ότι η θεωρία του Νικόλα για το ανεστραμμένο βέλος (όπως άλλωστε όλες οι θεωρίες του Νικόλα!) αποτελεί ένα διαφορετικό δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ των σκακιστών, ολότελα διαφορετικό από τις συνηθισμένες προσεγγίσεις των βιβλίων! Συνεπώς δεν είναι εφικτό να εξηγήσουμε αυτή τη θεωρία στην πλήρη της μορφή και έκταση.

 Μολαταύτα μπορούμε να δώσουμε μια εκλαϊκευμένη ερμηνεία της: Ο Νικόλας υποστηρίζει το παλαιό στρατηγικό μοντέλο σκακιστικής προόδου, όπου ένας παίχτης διεκδικεί τη νίκη χωρίς να δημιουργεί αδυναμίες στην παράταξή του, περιμένοντας το λάθος του αντιπάλου του. Σε μια πρόσφατη παρτίδα του ο Νικόλας μας έδειχνε την «αποτυχία»  της θεωρίας του, καθώς δεν δημιούργησε καμιά αδυναμία στη θέση του, όμως ο αντίπαλός του αμύνθηκε σθεναρά κρατώντας την ισότητα μέχρι το τέλος της αναμέτρησης.

(Ακολουθεί η εν λόγω παρτίδα με σχόλια του Ν. Τεπελένη)

[Event "Pagkrati"] [Site "?"] [Date "2014.01.22"] [Round "3"] [White "Tepelenis"] [Black "Kostopoulos"] [Result "1/2-1/2"] [ECO "A53"] [WhiteElo "2117"] [BlackElo "2115"] [PlyCount "53"] [EventDate "2014.??.??"] [SourceDate "2007.02.27"] 1. d4 d6 2. Nf3 Bg4 3. c4 c6 4. Nc3 Nd7 5. e4 Ngf6 6. Be2 e5 7. Be3 Be7 8. O-O O-O 9. d5 cxd5 10. cxd5 Qb8 11. a4 Rc8 (11... Bd8 12. a5) 12. Nd2 Bxe2 13. Qxe2 Nc5 14. Rfc1 a6 (14... a5) 15. b4 Ncd7 16. a5 Qc7 (16... Bd8 17. Nc4 b6 18. axb6 Nxb6 (18... Bxb6 19. Nxb6 Nxb6 20. Rxa6) 19. Na5) 17. Qd1 Qb8 (17... Qd8) 18. Na4 Rxc1 19. Rxc1 Qd8 20. Nb6 (20. Qc2 Ng4 21. Bb6 Nxb6 (21... Qe8 22. f3 Ngf6 23. Qc7) 22. Nxb6 Rb8 23. f3 Nf6 24. Ndc4 (24. Qc7 Qxc7 25. Rxc7 Bd8 26. Rc8 Rxc8 27. Nxc8 Ne8) 24... h5 25. g3 h4 26. Kg2 Nh5 27. Qc3 Bg5 28. Rc2 g6) ( 20. f3 Rc8 21. Nb3 Ne8 22. Qd2 Rxc1+ 23. Qxc1 Qc7) 20... Rb8 21. f3 (21. Qc2 Ng4 (21... Nxb6 22. Bxb6 Qd7 23. Ba7 (23. Qc7 Qxc7 24. Bxc7 Rc8) 23... Ra8 24. Be3) 22. Nxd7 Qxd7 (22... Nxe3 23. Qc7 Qxc7 24. Rxc7) 23. Ba7 (23. Bb6 Bg5) 23... Ra8 24. Qc7 Qxc7 25. Rxc7 Rxa7 26. Rxe7) (21. Ndc4 Nxe4) (21. Qa4 Nxb6 22. Bxb6 Qf8 23. b5 axb5 (23... Qe8) 24. Qxb5) 21... Ne8 (21... Nh5 22. g3 (22. Ndc4)) 22. Qc2 (22. Ndc4 Nxb6 23. Nxb6 Nc7 24. Rc4) (22. Nxd7 Qxd7 23. Qc2) ( 22. Qa4 Nf8 (22... Nxb6 23. Bxb6) (22... Ndf6 23. Ndc4) 23. Ndc4) (22. f4) (22. g3 Nc7 23. f4 Nb5 24. Ndc4 exf4 (24... Nxb6 25. Bxb6 Qd7 26. fxe5) (24... Bf6) 25. gxf4 Bf6 (25... Nxb6 26. Bxb6 Qd7 27. Qf3 (27. e5 Qf5) 27... Rc8 28. Kg2 Qe8 (28... Bf6 29. e5 Be7) 29. Qd3 Bf8 30. Rc2 g6)) 22... Nxb6 23. Bxb6 Qd7 24. Be3 (24. Nf1 Bg5 25. Ne3 g6 26. g3 f5 27. Kg2) (24. Ba7 Ra8 25. Be3 Bd8 26. Nb1 Qb5 27. Bd2 g6 28. Na3 Qd7 29. Be3) 24... Bd8 25. Ba7 Ra8 26. Be3 Rb8 27. Ba7 1/2-1/2

 Έτσι αυτό το άρθρο αποτελεί μια ευκαιρία να νουθετήσω σκακιστικά το Νικόλα, ώστε να βελτιώσει τα αγωνιστικά του αποτελέσματα! Τον παραπέμπω λοιπόν στο προηγούμενο άρθρο του blog The principle of two weaknesses. Εφόσον ο αντίπαλός του δεν του παραχωρούσε μια δεύτερη αδυναμία στην παράταξή του, θα έπρεπε ο Νικόλας να του τη δημιουργήσει με το ζόρι! Με αυτόν τον τρόπο τα κομμάτια του αντιπάλου του που αμύνονταν στην πρώτη αδυναμία και βρίσκονταν στριμωγμένα και σε παθητικές θέσεις, δε θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις νέες απαιτήσεις της θέσεις και αναγκαστικά ο αντίπαλος του Νικόλα θα βρισκόταν σε χαμένη θέση και θα έχανε την παρτίδα!

 Όσον αφορά την άποψη του Θανάση δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω και να προσθέσω, σε αυτά που είπε, την παρτίδα Carlsen-Short 1-0, 2004. Σε αυτή την παρτίδα ο Carlsen ως σύγχρονος ποζισιονέλ παίχτης, επιτρέπει αδυναμίες στην παράταξή του και συγκεκριμένα τα αδύναμα τετράγωνα στην πτέρυγα του βασιλιά, θεωρώντας ότι δεν μπορεί να τα εκμεταλλευτεί ο Short. Στη σκληρή ποζισιονέλ μάχη που διεξάγεται, ο μαύρος παίζει την αμφιλεγόμενη κίνηση η5, που αδυνατίζει την πτέρυγα του βασιλιά του, θεωρεί όμως ότι το αντάλλαγμα που θα λάβει θα είναι μεγαλύτερο. Πράγματι, αν ο λευκός δεν αντιδράσει σωστά, κινδυνεύει με άμεση διάλυση! Όμως ο Carlsen δείχνει την πραγματικά ανώτερη στρατηγική αντίληψή του και εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα μειονεκτήματα της κίνησης του μαύρου, σημειώνοντας μια εξαιρετική νίκη. Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή η ποιότητα του παιχνιδιού του, καθώς είναι μόνον 14χρονών και ο αντίπαλός του υπήρξε διεκδικητής του παγκοσμίου τίτλου πριν από μερικά χρόνια. 

Παρόλα αυτά, προσωπικά όλα αυτά δε με συγκινούν. Σέβομαι απεριόριστα τους στρατηγικούς παίχτες και ιδιαίτερα παίχτες όπως οι Carlsen, Karpov, Kramnik Capablanca κτλ, όμως το σκάκι αυτό δεν είναι το σκάκι που αγαπήσαμε. Δεν είναι το σκάκι που μας έκανε να παίζουμε στις αλάνες με τα γειτονόπουλα, δεν είναι το σκάκι που μας ενέπνευσε και που μπορεί να εμπνεύσει τα νέα παιδιά να ασχοληθούν με αυτό. Αυτό το σκάκι που αγαπήσαμε το πρεσβεύουν άλλοι παίχτες, όπως είναι ό Μόρφυ, ο Αλιέχιν, ο Ταλ, ο Φίσερ, ο Κασπάροφ, ο Σίροβ και τώρα τελευταία ο Τοπάλοφ και ο Νακαμούρα. Αυτοί οι παίχτες μας έκαναν να αγαπήσουμε το παιχνίδι, να αφιερώσουμε χιλιάδες ώρες από τη ζωή μας και να προσπαθούμε να το διαδώσουμε στις νεότερες γενιές. Η βασική ιδέα του σκακιού που αγαπήσαμε είναι η εξής: ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΒΑΣΙΛΙΑ!!! Βγάζουμε τα κομμάτια μας, αποχτούμε καλύτερη ανάπτυξη, θυσιάζουμε υλικό για να επιταχύνουμε την επίθεσή μας, ανοίγουμε γραμμές και κάνουμε εντυπωσιακά ματ, έχοντας θυσιάσει πιόνια, κομμάτια και ό,τι άλλο χρειαστεί!!

Σίγουρα πολλές παρτίδες από πολλούς παίχτες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως παράδειγμα για τον ισχυρισμό αυτόν. Επιλέγω ενδεικτικά ένα βιντεάκι με παρτίδες από το βιβλίο Fire on board του Σίροβ, ενός από τους πιο χαρισματικούς επιθετικούς  παίχτες της ιστορίας του σκακιού.